A pisa³a coœ Nattie, pisa³a... swoj¹ spiskow¹ teoriê. Mo¿e i nie wszystko pasuje, ale szczerze mówi¹c bardziej mi "pasuje" do Upiora ni¿ porfiria. Jakoœ nie wydaje mi siê, ¿e Erik by³ oszpecony od narodzenia, to psychologicznie nieuzasadnione (Adivina kiedyœ napisa³a bardzo ³adny wywód na ten temat). No do mojego Erika na pewno pasuje, w koñcu w Al Najid s¹ te w³aœnie objawy. To ja siê powtórzê jak ju¿ taki temat jest
Objawów mo¿liwych mnóstwo, nawet dzisiaj diagnoza jest trudna, a ludzie czêsto trafiaj¹ do psychiatry i s¹ leczeni na depresjê albo psychozê dwubiegunow¹ afektywn¹. £aduj¹ w nich np. Prozac, a wystarczy³aby ma³a tableteczka z hormonem.
Dorzuciæ do tego wachlarz mo¿liwych chorób skóry (bardzo brzydkich), nisk¹ temperaturê podstawow¹ cia³a, generalnie obni¿on¹ odpornoœæ, podatnoœæ na ataki serca, nadpobudliwoœæ u dzieci, oj, ca³y spis. He he, paradoksalnie, to taka babska g³ównie choroba... Bardzo rzadko dotyczy panów.
W przypadku tego bohatera niebagatelna jest sprawa odpowiedniego charakteru! Silna wola walki, genialne uzdolnienia, niestety jednoczesne poczucie winy i t³umienie go agresj¹, opryskliwoœci¹ i narcyzmem. Idê tym tropem, nie zwalam wszystkiego na matkê, bo po takim dzieciñstwie to on by siê nie mia³ szans pozbieraæ, i ¿aden sernik by nie pomóg³. Uwa¿am, ¿e maska, któr¹ sam sobie zrobi³ bardziej przekonuje i t³umaczy jego kompleksy, ni¿ gdyby rzuci³ mu j¹ ktoœ inny.
Podstawowym Ÿród³em informacji jest strona prowadzona przez Annê Dominko z Lublina.
hermes.umcs.lublin.pl/users/anna/ Sprawdziæ mo¿na te¿
hermes.umcs.lublin.pl/users/anna/NIEDO/NIEDOCZY.HTM(tam pod spodem s¹ linki do ró¿nych objawów)
Niedoczynnoœæ tarczycy, postaæ raczej subkliniczna... Zarzucê wam kilkoma cytatami, które mnie szczególnie poruszy³y:
”Choroby tarczycy czêsto wywo³ane s¹ niedoborami podstawowych mikroelementów: selenu, manganu, miedzi lub cynku.” Aha, gdzieœ tam wyczyta³am, ¿e mo¿liwym "mechanizmem spustowym" jest agresywna chemia, st¹d ta fabryczka, w której coœ œmierdzia³o... „Przyczyn¹ objawów niedoczynnoœci tarczycy mog¹ byæ równie¿: niedoczynnoœæ przysadki (czêstsza ni¿ siê przypuszcza), niedoczynnoœæ nadnerczy (wtedy jest niskie DHEA), niskie ciœnienie krwi (niewydolnoœæ kr¹¿enia?), zespó³ dominacji estrogenów lub niedobory mikroelementów.”
„Wielu wybiera odosobnienie. Mo¿e rozwin¹æ siê ostra lub chroniczna mania, melancholia czy demencja oraz lêkowa podejrzliwoœæ w stosunku do innych. Jedn¹ ze szczególnych cech niedoczynnoœci tarczycy jest, ¿e mo¿e wywo³ywaæ paradoksalne efekty – zarówno fizyczne i umys³owe. WyraŸna niewydolnoœæ mo¿e zahamowaæ wzrost i prowadziæ do kar³owatoœci, z drugiej strony s³aba niewydolnoœæ mo¿e przyspieszyæ wzrost, nawet do 7 stóp. Podobnie paradoksalne efekty dotycz¹ energii i zachowania siê. Dzieci o lekkiej niedoczynnoœci tarczycy staj¹ siê fizycznie i umys³owo letargiczne lub te¿ nadpobudliwe. (...) mo¿e prowadziæ do zachowañ przestêpczych u dzieci.”
„ (...) pacjenci cierpi¹cy na niedoczynnoœæ tarczycy mog¹ byæ ³atwo uznani za neurotyków. S¹ zmêczeni, nerwowi, dra¿liwi. S¹ wybuchowi uczuciowo i wykazuj¹ przeciwstawne tendencje. ¯a³uj¹ swojego postêpowania, ale nie s¹ w stanie go kontrolowaæ. Obni¿aj¹ siê funkcje seksualne. (...) Podczas, gdy prawdziwi neurotycy zwykle wini¹ innych czy okolicznoœci, pacjenci z niedoczynnoœci¹ przyjmuj¹ odpowiedzialnoœæ za swoje reakcje emocjonalne.”
„Niedoczynnoœæ tarczycy wywo³uje wiele zmian w organizmie sprzyjaj¹cych atakom serca. Jedn¹ z nich jest odk³adanie siê mukopolisacharydów w razie stanów zapalnych lub w przypadku stwardnienia zwê¿aj¹cego têtnic. Ciœnienie we krwi podnosi siê, przysparzaj¹c sercu dodatkowego wysi³ku. Przyspiesza siê tworzenie skrzepów krwi, co mo¿e prowadziæ do ataków serca.”
„Do objawów niedoczynnoœci zaliczane s¹: os³abienie, zmêczenie, suchoœæ i szorstkoœæ skóry, sennoœæ (powy¿ej 9-10 godzin snu dziennie), powolnoœæ mowy, obrzêk powiek, sta³e odczuwanie zimna, zmniejszona potliwoœæ, zimna skóra, obrzêk twarzy, os³abienie pamiêci, zaparcie, przyrost masy cia³a, wypadanie w³osów, bladoœæ warg, zadyszka, ochryp³y g³os, nerwowoœæ, zaburzenia miesi¹czkowania, os³abienie s³uchu lub szum w uszach, ko³atanie serca, os³abienie miêœni, bóle miêœni i stawów, parestezje, ociê¿a³oœæ psychiczna, powolnoœæ ruchów, depresja. Ponadto niedoczynnoœæ tarczycy mo¿e siê przyczyniaæ do nadciœnienia, chorób serca, oty³oœci, cukrzycy, artretyzmu, raka i ropniaka p³uc, bezp³odnoœci i chorób kobiecych, bólów g³owy (w tym migreny), problemów emocjonalnych i zachowania siê, czêstych infekcji, kandydozy, chorób skóry (np. czyraków) i innych.”
A co do chorób skóry to skopiujê wam ca³oœæ. Jest w czym wybieraæ. Cellulitis na przyk³ad... Albo maskowaty wygl¹d twarzy... hi hi, to nie jest œmieszne tak naprawdê...
„Niedoczynnoœæ mo¿e spowodowaæ wystêpowanie czyraków. Pacjenci tacy leczeni s¹ ciep³em. Jeœli nie poda im siê preparatów tarczycy, nawroty nastêpuj¹ po trzech miesi¹cach. Podanie preparatów powoduje definitywne wyleczenie.
Przy niskiej aktywnoœci tarczycy kr¹¿enie zmniejsza siê. Skóra mo¿e otrzymywaæ od jednej czwartej do jednej pi¹tej normalnej porcji. Zmniejszaj¹ siê zapasy dostarczanego pokarmu, produkty odpadowe nie s¹ usuwane ca³kowicie i na czas. W wyniku tego, skóra nie jest normalnie zdrowa i odporna na inwazje mikroorganizmów.
Czêsto wkraczaj¹ gronkowce, które osiedlaj¹ siê w mieszkach w³osów lub gruczo³ach ³ojowych. Rozwijaj¹ siê krosty, które rosn¹, a¿ pêkn¹ powoduj¹c wydostanie siê ropy. Jeœli dwie lub wiêcej krost siê po³¹czy, powstaje wiêkszy, twardy i bolesny czyrak. Czyraki leczy siê antybiotykami, a nawet poprzez naciêcie i ods¹czenie. Ale dopóki nie usunie siê przyczyny, dochodzi do nawrotów.
Gronkowce lub paciorkowce mog¹ te¿ spowodowaæ liszajec – pryszcze lub wiêksze b¹ble wype³nione rop¹, które pêkaj¹ i powoduj¹ powstawanie strupów. Mog¹ one wystêpowaæ na ograniczonym obszarze skóry lub, szczególnie u dzieci, na ca³ej twarzy i ciele. Jeœli liszajec zostanie zaniedbany, mog¹ rozwin¹æ siê wrzody i czyraki.
Infekcje paciorkowców, gronkowców i innych mikroorganizmów mog¹ prowadziæ do cellulitis, który atakuje skórê i tkanki poni¿ej, wywo³uj¹c zaczerwienienie, opuchniêcie i ból. Mog¹ siê pojawiæ gor¹czka, dreszcze, z³e samopoczucie i bóle g³owy. Powa¿ny cellulitis mo¿e byæ groŸny. Tworz¹ siê ropnie i nastêpuje zniszczenie tkanki. Cellulitis skóry g³owy mo¿e wywo³aæ komplikacje w mózgu, rozprzestrzeniaj¹c siê ¿y³ami.
Paciorkowce s¹ te¿ odpowiedzialne za chorobê skóry, ró¿ê, charakteryzuj¹c¹ siê wystêpowaniem gor¹cych, czerwonych plam z towarzysz¹c¹ gor¹czk¹ i z³ym samopoczuciem. Do komplikacji nale¿y zaliczyæ posocznicê (rozprzestrzenianie siê bakterii i ich trucizn we krwi), zapalenie p³uc, zapalenie nerek i gor¹czkê reumatyczn¹.
Inn¹ chorob¹ skórn¹ zwi¹zan¹ z niewydolnoœci¹ tarczycy, nie uznawan¹ jednak za tak¹ powszechnie, jest tr¹dzik. Jeœli otwór mieszka w³osowego zostanie zatkany brudem lub kosmetykami, materia³ t³uszczowy wytwarzany przez gruczo³ ³ojowy gromadzi siê i pod skór¹ pojawia siê guz. Kiedy dojdzie do infekcji, tworzy siê pryszcz. W ciê¿kich przypadkach powstaj¹ cysty, które pozostawiaj¹ brzydkie blizny.
Dr R.L. Sutton, dermatolog z Kansas City, opublikowa³ raport medyczny informuj¹c o dobrych wynikach leczenia tr¹dziku po jednoczesnym zastosowaniu terapii preparatami tarczycy, zmianie diety i leczeniu miejscowym. Dr Broda O. Barnes wykaza³, ¿e dla wiêkszoœci pacjentów (studentów) wystarczy terapia preparatami tarczycy. Jeœli temperatura podstawowa by³a niska, 90% pacjentów odnios³o korzyœæ z tej terapii.
Niedoczynnoœæ mo¿e równie¿ wywo³aæ maskowaty wygl¹d twarzy z opuchlizn¹ pod skór¹ i wokó³ oczu.
Ju¿ wiek temu, Dr W.M. Ord z Londynu obserwowa³ przez 15 lat pacjentkê, która uskar¿a³a siê na uczucie zimna, dreszcze, ból prawej rêki, trudnoœci w zapamiêtywaniu i jasnym myœleniu, bóle w krzy¿u, opuchniêcie ca³ego cia³a. Po jej œmierci w wieku 58 lat, stwierdzi³ w skórze obecnoœæ galaretowatej substancji, mucyny, która powodowa³a opuchniêcie. Gruczo³ tarczowy by³ prawie ca³kowicie zniszczony. Mucyna sk³ada siê z kilku sk³adników, mukopolisacharydów. Poziom tych substancji wzrasta w wiêkszoœci tkanek podczas wielu chorób. W 1950 roku duñski naukowiec H. Anderson donosi³, ¿e zawartoœæ mukopolisacharydów w skórze œwiadczy o aktywnoœci tarczycy. Ich iloœæ maleje po zastosowaniu terapii preparatami tarczycy.
Pacjenci z niedoczynnoœci¹ tarczycy uskar¿aj¹ siê na “œwierzbienie zimowe”. W zimie kr¹¿enie skórne zmniejsza siê, gdy¿ wiêcej krwi kierowane jest wewn¹trz cia³a, aby zapewniæ ciep³o. Objawy te ustêpuj¹ po zastosowaniu leczenia preparatami tarczycy.
Innym dramatycznym sukcesem terapii tarczycy jest leczenie egzemy. Egzema zwi¹zana jest ze œwierzbieniem, opuchniêciem, powstawaniem b¹bli, s¹czeniem i usuwaniem skóry.
Równie¿ “rybi¹ ³uskê” – chorobê, powoduj¹c¹ suchoœæ i ³uskowatoœæ skóry, która œwierzbi i czêsto odpada – leczy siê skutecznie preparatami tarczycy.
Toczeñ rumieniowaty atakuje skórê wytwarzaj¹c motylowaty obszar zaczerwieniony na policzkach i nosie, a czasem na uszach, ow³osionej skórze g³owy i b³onie œluzowej jamy ustnej. Mo¿e te¿ zaatakowaæ organy wewnêtrzne.
Jest to jedna z chorób tkanki ³¹cznej, do których nale¿¹: artretyzm reumatoidalny, postêpuj¹ca skleroza systemowa, polimiostiosis, skrobiawica (odk³adanie siê amyloidu w œcianach naczyñ i tkankach narz¹dowych), arteritis i gor¹czka reumatyczna. Wszystkie te choroby s¹ zwi¹zane z odk³adaniem siê mukopolisacharydów w tkance ³¹cznej.
W przypadku ³uszczycy nie wszystkich pacjentów mo¿na wyleczyæ preparatami tarczycy. Ale wówczas jednoczesne zastosowanie tych preparatów i prednizonu (=Encorton, lek przeciwzapalny) przynosi efekty.
Preparaty tarczycy nie s¹ panaceum na choroby skóry. Jeœli jednak pacjent ma nisk¹ temperaturê podstawow¹ i cierpi na chroniczn¹ chorobê skóry, nale¿y spróbowaæ tej kuracji. Efekty bêd¹ czêsto widoczne dopiero po d³u¿szym czasie. Nale¿y zaczekaæ przynajmniej 6 miesiêcy. O ile temperatura podstawowa nie przekroczy normalnego zakresu (36.6 –36.8oC), terapia preparatami tarczycy nie mo¿e zaszkodziæ.”
I na koniec:
„Osoba cierpi¹ca na niedoczynnoœæ tarczycy prowadzi uci¹¿liw¹ walkê, mêczy siê szybciej i potrzebuje wiêcej czasu na powrót do zdrowia. Taka osoba jest sk³onna do umys³owego i fizycznego zmêczenia i nawet po d³u¿szym odpoczynku, mózg jej podobnie jak reszta cia³a, otrzymuje mniej odpowiedniego ukrwienia, co utrudnia procesy myœlowe.
¯ycie codzienne wydaje siê prawie równowa¿ne z obowi¹zkiem walki.”
Poor, unhappy Erik...
