Webber by Fidelio: Angel of Music

[fidelio]

MEG:
Gdzie nauczyłaś się tak śpiewać?
To było wspaniałe!
Proszę cię, zdradź swój wielki sekret.
Kim jest twój Mistrz, powiedz.

CHRISTINE (roztargniona, wchodząc do garderoby):
Ojciec znał baśń o Aniele, przedziwną postać ze snu...
Teraz pojmuję gdy śpiewam - on jest przy mnie tu!
(jak w transie)
Znam jego głos, ukryty w mroku woła mnie w tej sali...
Mój Anioł Stróż, nieznany geniusz rozmawia tu ze mną...

MEG (zdezorientowana):
Christine, to tylko marzenia, wciąż mylisz jawę i sny.
Christine, coś skrywasz przede mną całkiem jak nie ty!

CHRISTINE (nie słucha, ekstatycznie):
Przyjdź, mój Aniele, ucz mnie proszę, obdarz mnie twą chwałą...

MEG (do siebie):
Kim jest ten Anioł, ten...

CHRISTINE:
Mistrzu, tęskniłam już zbyt długo, nie każ mi znów czekać!
(ponuro)
Wciąż przy mnie czuję go...

MEG (zaniepokojona):
Pobladłaś tak...

CHRISTINE:
Nie chcę tego...

MEG:
Twe dłonie, Christine, drżą...

CHRISTINE:
Przeraża mnie...

MEG:
Nic się nie bój.

[wycięta scena gadana]

RAOUL:
"Mała Lotte poszła nad wodę..."

CHRISTINE:
Też to pamiętasz...

RAOUL (śpiewa dalej):
"... i myślała tak: czy wybiorę dziś gry....

CHRISTINE (przyłącza się) i RAOUL:
... czy sukienki, czy lalki...

CHRISTINE:
... czy zagadki, czy książki..."

RAOUL:
Pikniki na strychu... "....czekoladki..."

CHRISTINE:
Ojciec grał na skrzypcach...

RAOUL:
A my czytaliśmy mroczne sagi Północy...

CHRISTINE:
"Nie, tylko jedno wzrusza mnie,
co wieczór, kiedy spać kładę się
a mój Anioł Muzyki mi śpiewa we śnie...

CHRISTINE / RAOUL:
... mój Anioł Muzyki mi śpiewa we śnie..."

[...]

(CHRISTINE słyszy głos UPIORA dochadzący spoza stojącego lustra)
UPIÓR (głos):
Bezczelny typ, niewolnik mody, pławi się w twej sławie.
Chłopaczek ten, zalotnik młody dzielić chce mój tryumf!

CHRISTINE (oczarowana):
Wybacz, Aniele, byłam słaba. Nie odchodź ode mnie!
Mów do mnie proszę, dość tajemnic. Nie chowaj się więcej!

UPIÓR (głos):
Wzruszasz mnie swoim oddaniem, spełnić życzenie chcę twe.
Spójrz na swą postać w zwierciadle, a zobaczysz mnie!
(Postać UPIORA staje się widoczna za lustrem)

CHRISTINE (w uniesieniu):
Przyjdź, mój Aniele, Mistrzu, Stróżu,
obdarz mnie swą chwałą!
Aniele Muzyki, bądź ze mną, daj mi cię znać wreszcie!!!

UPIÓR (głos):
To ja, twój Anioł Muzyki...
Chodź, mój Aniele Muzyki...

(CHRISTINE podchodzi do połyskującej tafli. Tymczasem wraca RAOUL. Jest zaskoczony słysząc głosy. Próbuje otworzyć drzwi, ale są zamknięte na klucz)
RAOUL:
Czyj to był głos? Kto tam chowa się?!

(W pokoju otwiera się lustro. Za nim, w jasnej poświacie stoi UPIÓR. Wyciąga rękę i ujmuje CHRISTINE za przegub dłoni, zdecydowanie, lecz nie brutalnie. CHRISTINE drży pod dotknięciem jego zimnej ręki.)

UPIÓR:
To ja, twój Anioł Muzyki...
Chodź, mój Aniele Muzyki...

(CHRISTINE przechodzi przez lustro, które zamyka się za nią. Drzwi garderoby nagle się otwierają, wpada Raoul, lecz nie znajduje nikogo.)

RAOUL:
Christine! Aniele!



Słówko komentarza na koniec (albo początek): jest tu jedna naprawdę zasadnicza różnica w porównaniu z ta inną wersją polską: zwrot "Anioł Muzyki" oznacza tutaj zarówno Erika, jak i Christine. To jest świadome, celowe, absolutnie zgodne z wersją londyńską. To jeszcze raz wychodzi - dużo bardziej dobitnie - w scenie na cmentarzu. Moim zdaniem ten element - że w jakimś znaczeniu Ch i E to jedno - jest najgenialniejszym pomysłem u Webbera. W razie potrzeby zamierzam bronić tego poglądu jak Lenin rewolucji. ;D

Fidelio

[juana]

Łiiii! Jest dalej! Ja już zdążyłam zaśpiewać Dzięki Ci, Fidelio. Co prawda nadal wolę oryginał, bo mimo wszystko śpiewa się lepiej i fajniej, ale miło wiedzieć, co się śpiewa i Twoja wersja jest naprawdę dobra. O Anioła Muzyki się kłóciła nie będę, bo też uważam, że jest to genialne. Nie kłóciłabym się nawet, gdybyś nie napisała tego komentarza pod spodem, bo to jest właśnie to, co mi się najbardziej podobało.

Jeśli chodzi o sam tekst, to jest przetłumaczona bardzo zgrabnie. Dobrze się śpiewa, a to najważniejsze. Zastanawiam się tylko, czy np. w tym miejscu:

Bezczelny typ, niewolnik mody, pławi się w twej sławie.
Chłopaczek ten, zalotnik młody dzielić chce mój tryumf!

… nie byłoby lepiej zamienić miejscami słowa „twej” i „sławie” oraz „mój” i „tryumf”. Wydaje mi się, że dla rozłożenia akcentów podczas śpiewania byłoby tak lepiej, bardziej naturalnie dla języka polskiego, w którym akcent na ostatnią sylabę jest jednak nienaturalny. Oczywiście w śpiewie może tak być, więc to jest tylko sugestia. Podobnie można by zrobić też w kilku innych miejscach.

W każdym razie tłumaczenie mi się podoba i bardzo dobrze się śpiewa. Gratulacje.

Ju

[fidelio]

Z oryginałem to ja się w ogóle nie podejmuję mierzyć: przed oryginałem to ja padam plackiem i leżę.

Oryginał ma tę nieprześcigalną zaletę, że muzyka Webbera pisana była dokładnie do angielskiego tekstu duetu Hart/ Stilgoe - z uwzględnieniem całej melodyki języka angielskiego. Dlatego tego się po prostu nie da podrobić w innym języku, zwłaszcza tak różnym od oryginału. Najturdniejsze było jednoczesne oddanie przynajmniej tych nieusuwalnych sensów libretta i dopasowanie do muzyki, żeby dało się to śpiewać. Nie da sie tego osiągnąć bez kompromisów i niestety, musiałam miejscami pójść na kompromisy.

Zdaję sobie sprawę z moich błędów (najbardziej mnie wkurzaja momenty, kiedy naprawdę nie udało się zaśpiewac pewnych słow, zwł. "muzyka", "opera" z prawidłowym polskim akcentem). Boli mnie to, ale miałam nadzieję, że po pierwsze bład roztopi się jakoś w muzyce, a ponadto warstwa treściowa będzie to rekompensować.

Ale innym wersjom en polonais rzucam rękawicę - en garde:

ANIOŁ MUZYKI
[Angel Of Music]

MEG:
Gdzie się chowałaś z takim głosem
Dałaś tu nam popis

[ja po takim komentarzu od przyjaciółki zastanawiałabym się co tak strasznie spieprzylam ]

Wiem, że ukrywasz coś przede mną
Kto został twym mistrzem

CHRISTINE:
Ojciec mi zesłał anioła
Znałam go dotąd ze snów
Teraz śpiewając odkryłam
Że jest ze mną tu
Budzi mój głos łagodnym szeptem
Wiem, że tu jest blisko
Choć niewidzialny krąży przy mnie
Tak, to mój mistrz i geniusz

MEG:
Christine, ty chyba majaczysz

[oj, bezczelna smarkula z tej Meg ]

Wizja zakrawa na cud
Słowa te brzmią zagadkowo
Jak nie z twoich ust

CHRISTINE: / MEG:
Anioł Muzyki, mój opiekun
Wiedzie mnie do chwały / Kim jest ten anioł, ten anioł...
Anioł Muzyki – dość sekretów / Anioł Muzyki – dość sekretów

[jakoś mi to nie po polsku brzmi: one rozmawiają ze sobą, czy obie zwracają się do Anioła?]

Pokaż się nam mistrzu / Pokaż się nam mistrzu

[Meg też się ma pokazać?? Chciałaby! ]

CHRISTINE: / MEG:
Ja czuje, że tu jest / Pobladłaś znów
Jest tu blisko / I dłonie masz jak lód
I boje się / Nic się nie bój

I co ja mogę zrobić, jak tylko się powyzłośliwiać? Pauvre petite moi...
Znaczy, nie jest tak źle z tą wersją. Przy filmie było "Anioł Muzyki, zacny strażnik" - myślałam, że zejdę.